Ian McEwan - Pokuta

Tytuł książki: Pokuta

Oryginalny tytuł: Atonement

Autor: IanMcEwan

Wydawnictwo: Albatros

Ilość stron: 400

Data wydania: 28.05.2018

Pewnego upalnego dnia 1935 roku trzynastoletnia Briony Tallis staje się świadkiem spotkania swojej starszej siostry Cecilli, a Robbiem Turnerem, będącym od lat ich znajomym, ponieważ jest synem jednej ze służących. Dziewczyna jest zbyt młoda by zrozumieć, co tak naprawdę widziała, a jej wybujała wyobraźnia podsuwa jej najrozmaitsze obrazy, które one błędnie interpretuje. To wraz z urażoną dumą doprowadza do tragedii, podczas której, tego wieczoru rodzina Tallisów po raz ostatni spotyka się w takim gronie.

Rok 1940. Briony postanawia pójść w ślady starszej siostry i zostać pielęgniarką, a także próbuje swoich sił jako pisarka. Zdaje sobie w końcu sprawę, że przed laty wyrządziła ogromną krzywdę Cecilli oraz jej ukochanemu i pragnie jej zadośćuczynić. Czy uda jej się odpokutować dawne winy?

Do tej pory nie znałam twórczości Iana McEwana, oglądałam jedynie film na podstawie „Pokuty”. Autor ten debiutował w roku 1975 zbiorem opowiadań, za który dostał nagrodę Somerset Maugham Award. Oprócz tego McEwan jest także laureatem Booker Prize oraz otrzymał nagrodę James Tait Black Memorial. Za „Pokutę” otrzymał nominację do Booker Prize.

Styl McEwana jest dość ciężki i przez niektóre momenty ciężko było mi przebrnąć. Trzeba się tu liczyć z tym, że nie ma tu zawrotnego tempa akcji, a wręcz jest spokojnie i mozolnie, ponieważ większa część książki to długie opisy. Było parę momentów, kiedy miałam ochotę odpocząć od tej lektury, jednak po przeczytaniu całości ta historia wywarła na mnie duże wrażenie.

Książka jest podzielona na cztery części. Część pierwsza opiewa prawie 200 stron i opisuje wydarzenia jednego dnia, które kończą się tragedią. Część druga opisuje okrucieństwo wojny na przykładzie Robbiego Turnera, który wraz z żołnierzami ucieka, a jedyne co daje mu nadzieję to listy od Cecilli. Kolejna część opisuje losy 18-letniej Briony, która zostaje pielęgniarką i próbuje zadośćuczynić swojej siostrze zła, które jej wyrządziła. Ostatnia część jest najkrótsza i opisuje wydarzenia z końca XX wieku, a dokładnie z 1999 roku, kiedy to Briony obchodzi siedemdziesiąte siódme urodziny.

„Pokutę” czyta się ciężko i w trakcie tej lektury wiele razy może się chcieć od niej odetchnąć. Jednak jako całość jest poruszającą historią, która pokazuje jak z pozornie błahego powodu może dojść do tragedii, która odmieni życia wielu osób.

Moja ocena: 7/10

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Albatros.